غزل شماره 298 دیوان حافظ، مقام امن و مي بي غش و رفيق شفيق + با تعبیر فال
مقام امن و مي بي غش و رفيق شفيق
گرت مدام ميسر شود زهي توفيق
جهان و کار جهان جمله هيچ بر هيچ است
هزار بار من اين نکته کرده ام تحقيق
دريغ و درد که تا اين زمان ندانستم
که کيمياي سعادت رفيق بود رفيق
به مومني رو و فرصت شمر غنيمت وقت
که در کمينگه عمرند قاطعان طريق
بيا که توبه ز لعل نگار و خنده جام
حکايتيست که عقلش نمي کند تصديق
اگر چه موي ميانت به چون مني نرسد
خوش است خاطرم از فکر اين خيال دقيق
حلاوتي که تو را در چه زنخدان است
به کنه آن نرسد صد هزار فکر عميق
اگر به رنگ عقيقي شد اشک من چه عجب
که مهر خاتم لعل تو هست همچو عقيق
به خنده گفت که حافظ غلام طبع توام
ببين که تا به چه حدم همي کند تحميق
تعبیر غزل شماره 298 دیوان حافظ ، مقام امن و مي بي غش و رفيق شفيق
موفقیت تو به خاطر قاطعیت و اراده‌ات است. از فرصت‌های طلایی که پیش می‌آید نهایت استفاده را ببر و هیچ‌گاه از آنها غافل نشو. تو فرد دقیقی هستی و همیشه عقل خود را بر هوای نفس ترجیح داده‌ای. در مورد حاجتی که داری، عمیقاً تحقیق کن و همه جوانب آن را بسنج. با دقت و تأمل در هر قدمی که برمی‌داری، به سوی هدف و موفقیت پیش خواهی رفت.
